Dla każdego turysty słowo „wypoczynek” może oznaczać coś innego. Niektórzy uważają, że prawdziwym wypoczynkiem jest wyjazd do ciepłych krajów oraz spędzenie urlopu w luksusowym hotelu. Natomiast inni mają zgoła odmienne upodobania. Zamiast leżenia nad basenem wolą uprawiać sporty ekstremalne. Na pewno taka forma spędzania wolnego czasu stanowi gwarancję mocnych wrażeń, a także niezapomnianych emocji. Jednak przy okazji ekstremalnych wypraw należy zadbać przede wszystkim o swoje bezpieczeństwo. Warto więc zastanowić się nad tym, jaka polisa będzie wówczas odpowiednim wyborem.
Czy standardowa polisa turystyczna wystarczy?
Polisy turystyczne są przedstawiane przez asekuratorów jako recepta na bezpieczną podróż. Zazwyczaj hasłem przewodnim jest to, że zapewniają one pomoc w razie wypadków poza granicami Polski. Taki zapis można odnaleźć niemal we wszystkich ubezpieczeniach przeznaczonych dla turystów. Niestety, diabeł jak zawsze tkwi w szczegółach. Asekuratorzy stosują bowiem specjalny podział pod względem zakresu ochrony.
Standardowe polisy dla podróżnych faktycznie pozwalają na darmowe korzystanie z opieki lekarskiej poza granicami Polski. Co prawda, samo leczenie nie jest bezpłatne, ale jego koszty pokrywa asekurator. Jednak dotyczy to tylko sytuacji, gdy turysta nagle zachoruje lub dozna urazu w wyniku nieszczęśliwego wypadku. Choć takie wypadki są czymś normalnym podczas uprawiania sportów ekstremalnych, standardowa polisa nie zapewni wtedy ochrony. Dlaczego?
Ponieważ zwykłe ubezpieczenia nie obejmują tzw. aktywności wysokiego ryzyka oraz sportów ekstremalnych. Co dokładnie oznaczają te pojęcia? Niestety, każdy ubezpieczyciel może korzystać z własnych definicji. Ogólna zasada głosi, że do aktywności wysokiego ryzyka zaliczają się wszystkie dyscypliny wyczynowe, które wykraczają poza codzienną rekreację. Natomiast sporty ekstremalne to kategoria obejmująca szczególnie niebezpieczne aktywności związane z bardzo wysokim ryzykiem doznania kontuzji. Przykładowy podział może tutaj wyglądać następująco:
- aktywności wysokiego ryzyka – trekking wysokogórski, jazda na skuterze wodnym, surfing;
- sporty ekstremalne – wspinaczka górska/lodowa, skoki ze spadochronem, freeride lub freestyle narciarski.
Dla pewności należy jednak sprawdzić, jaki podział stosuje konkretny asekurator. W tym celu wystarczy zapoznać się z warunkami wybranego ubezpieczenia. Taki dokument musi zawierać wykaz aktywności uznawanych za sporty wysokiego ryzyka oraz sporty ekstremalne.
Jak wybrać dobre ubezpieczenie przy okazji ekstremalnych wypraw?
Poszczególni ubezpieczyciele mogą inaczej podchodzić do sprzedaży świadczeń zapewniających ochronę podczas uprawiania sportów ekstremalnych. Czasami można je zakupić w formie rozszerzenia do zwykłego ubezpieczenia turystycznego. Natomiast w innych przypadkach takie świadczenie będzie dostępne jako odrębna polisa. Dlatego przed zakupem warto sprawdzić, która forma ochrony jest korzystniejsza.
Jeśli chodzi o zakres ochrony, reguła jest bardzo prosta. Polisa dedykowana sportom ekstremalnym musi zapewniać kompleksowe zabezpieczenie. Im szerszy będzie jej zakres, tym lepiej dla osób objętych ochroną. Szczególną uwagę należy zwrócić na następujące aspekty:
- koszty leczenia powinny być możliwie najwyższe lub nielimitowane;
- polisa musi zapewniać pokrycie kosztów ratownictwa oraz transportu do szpitala;
- cennym dodatkiem będzie gwarancja pokrycia wydatków związanych z ewentualną rehabilitacją;
- ubezpieczenie powinno zapewnić także refundację kosztów zorganizowania transportu medycznego do Polski.
Podsumowanie
Kompleksowa polisa obejmująca sporty ekstremalne ma zapewnić bezpieczeństwo nawet w czasie bardzo ryzykownych aktywności. Dlatego jej zakres ochrony musi być rozbudowany. Wysokie koszty leczenia oraz gwarancja pokrycia kosztów akcji ratunkowej to absolutnie podstawowe aspekty. Warto również upewnić się, że polisa na pewno zagwarantuje pomoc podczas uprawiania danej dyscypliny. Można to sprawdzić poprzez lekturę warunków umowy i wykazu sportów objętych ochroną ubezpieczeniową.
