Porozumienie wielostronne to umowa międzynarodowa podpisana przez Biura Narodowe europejskich państw, które są członkami Systemu Zielonej Karty. Dotyczy wzajemnego honorowania przez te kraje ubezpieczenia OC komunikacyjnego zawartego na ich terytorium. Posiadacz lub kierowca samochodu (czy też innego pojazdu mechanicznego) zarejestrowanego w państwie, które jest sygnatariuszem porozumienia wielostronnego, jest uprawniony do przekraczania granicy i poruszania się po terytorium pozostałych państw-sygnatariuszy tego porozumienia na podstawie ubezpieczenia OC komunikacyjnego zawartego w kraju zarejestrowania samochodu. Tym samym nie musi on posiadać Zielonej Karty.
Porozumienie wielostronne – System Zielonej Karty. Co to jest? I jakie zadanie spełnia?
System Zielonej Karty (SZK) funkcjonuje od 1 stycznia 1953 roku. Obecnie zrzesza kraje z Europy, Azji oraz Afryki. Każde państwo członkowskie jest reprezentowane w Systemie Zielonej Karty przez właściwe sobie Biuro Narodowe. Jest to centralna organizacja, która skupia towarzystwa ubezpieczeniowe z danego kraju, w których ofercie sprzedażowej obecne jest ubezpieczenie OC komunikacyjne. I która jest uznana przez rząd tego kraju. Polska jest członkiem Systemu Zielonej Karty od 1958 roku. Jej Biurem Narodowym jest PBUK, czyli Polskie Biuro Ubezpieczycieli Komunikacyjnych.
System Zielonej Karty powstał na podstawie Rekomendacji Genewskiej ONZ (z 1949 r.) w sprawie dwustronnych umów, na których mocy Zielona Karta jest uznawana przez Biura Narodowe (i równocześnie rządy) państw członkowskich tego systemu za Międzynarodowy Certyfikat Ubezpieczeniowy. Co to właściwie oznacza? Zielona Karta to potwierdzenie, że dany samochód (lub inny pojazd mechaniczny) jest ubezpieczony w zakresie obowiązkowego OC komunikacyjnego w kraju, w którym jest zarejestrowany. Przedmiotem ubezpieczenia jest odpowiedzialność cywilna posiadacza lub kierowcy samochodu za szkody wyrządzone osobom trzecim w związku z ruchem tego pojazdu poza granicami kraju, w którym ów samochód jest zarejestrowany – na terytorium państw zrzeszonych w Systemie Zielonej Karty, w których jej posiadanie jest obowiązkowe.
Celem Systemu Zielonej Karty jest zatem ochrona interesów (na przykładzie samochodu zarejestrowanego na terytorium Polski):
- posiadacza lub kierowcy samochodu – Zielona Karta chroni go przed finansowymi konsekwencjami szkód wyrządzonych osobom trzecim w związku z ruchem tego pojazdu poza granicami Polski;
- poszkodowanego w transgranicznym wypadku drogowym – na podstawie Zielonej Karty towarzystwo ubezpieczeniowe, w którym została ona zawarta, jest zobowiązane do wypłacenia na rzecz poszkodowanej osoby należnego odszkodowania.
Zielona Karta jest jednakowa we wszystkich krajach Systemu. Jej nazwa pochodzi od koloru papieru, na którym jest drukowana. W Polsce zazwyczaj jest dodawana przez towarzystwa ubezpieczeniowe za darmo do ubezpieczenia OC komunikacyjnego. Czasami konieczne jest jednak uiszczenie symbolicznej opłaty.
Porozumienie wielostronne, czyli dlaczego OC komunikacyjne wystarczy?
Porozumienie wielostronne funkcjonuje w ramach Systemu Zielonej Karty. Jest to umowa międzynarodowa podpisana przez europejskie Biura Narodowe zrzeszone w SZK. Na jej podstawie posiadacz lub kierowca samochodu podczas podróży do kraju, który jest sygnatariuszem porozumienia wielostronnego, nie ma obowiązku posiadania Zielonej Karty. Stąd, w odniesieniu do samochodu zarejestrowanego na terytorium Polski, ubezpieczenie OC komunikacyjne chroni go przed finansowymi konsekwencjami spowodowania zdarzenia drogowego na terytorium Polski oraz na zasadzie wzajemności – spowodowania zdarzenia drogowego na terytorium państw, których Biura Narodowe podpisały porozumienie wielostronne.
Gdzie wystarczy OC komunikacyjne, a gdzie konieczna jest Zielona Karta?
Ubezpieczenie OC komunikacyjne wystarczy podczas podróży samochodem z Polski do: Andory, Austrii, Belgii, Bułgarii, Chorwacji, Czech, Cypru, Danii, Estonii, Finlandii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Holandii, Irlandii, Islandii, Liechtensteinu, Litwy, Łotwy, Luksemburga, Malty, Monako, Niemiec, Norwegii, Portugalii, Rumunii, San Marino, Serbii, Słowacji, Słowenii, Szwajcarii, Szwecji, Wielkiej Brytanii, Włoch, Węgier, Wysp Normandzkich, Wyspy Man oraz Wysp Owczych.
Dzięki porozumieniu wielostronnemu przekraczanie granicy i poruszanie się po terytorium wskazanych państw odbywa się na podstawie domniemania, że samochód z polskimi numerami rejestracyjnymi jest ubezpieczony w ramach obowiązkowego ubezpieczenia OC komunikacyjnego.
Zielona Karta jest konieczna podczas wyjazdu z Polski do: Albanii, Azerbejdżanu, Białorusi, Bośni i Hercegowiny, Czarnogóry, Iranu, Izraela, Macedonii, Maroka, Mołdawii, Rosji, Tunezji, Turcji oraz Ukrainy.
UWAGA! Podczas podróży samochodem do kraju niezrzeszonego w Systemie Zielonej Karty konieczne jest zakupienie na granicy z tym krajem ubezpieczenia granicznego. Polisa ta działa w ten sam sposób, co ubezpieczenie OC komunikacyjne w ramach porozumienia wielostronnego i Zielona Karta w krajach, które nie są sygnatariuszami tego porozumienia. Przed wyjazdem do kraju w którym wymagana jest Zielona Karta, sprawdź, czy symbol kraju do którego się wybierasz nie został skreślony przez ubezpieczyciela. Jeśli został skreślony oznacza to, że możesz mieć problem z wjazdem do „skreślonego” państwa, a ubezpieczenie na jego terytorium nie jest ważne.